Sinds een paar jaar gebruiken we een beamer tijdens de erediensten. In de adventstijd en 40-dagentijd kopen we geen projectposters meer maar een cd-rom met de afbeeldingen erop. En op het juiste moment in de dienst laten we de plaat zien. Voor en na de kindernevendienst is de mooie kijkplaat niet te zien.
Poster kijken
Toen onze kinderen nog klein waren zaten we soms bijna op de voorste rij in de kerk. Dat was in de projectperioden. Want dan viel er iets bijzonders te zien in de kerk: een mooie plaat. Of posters, of voorwerpen. Als je nog niet alles begrijpt van wat er gezegd wordt, kan je er heerlijk bij wegdromen. In je hoofd wordt dan een ander verhaal verteld.
Kindermoment
Nu moeten we wachten op het kindermoment. Dan pas, zie je die prachtige platen. Bij binnenkomst merk je als kerkganger niet meer: O ja, het is Advent, ik ben benieuwd hoe het project dit jaar uitpakt. Want je ziet niks van de projectverbeelding, op dat moment. Alleen het kanselkleed is anders. Dat valt op.
Projectbeleving?
Zoek ik het nu wel heel erg ver, met de woorden verschraling van projectbeleving in de titel van deze blogtekst? Of is dit misschien toch een punt van aandacht? Projectbeleving? Wat moet er dan beleefd worden? Door wie?
Andrea.
Meer informatie
Afbeelding uit het adventproject Verderkijkers van Kind op Zondag. Guida Joseph verbeeldde: Jesaja ziet een nieuwe toekomst.