In het vorige artikel stonden we kort stil bij de feiten: welke kansen en mogelijkheden zien we als we om ons heen kijken?
Nu je de feiten weet, weet je ook bij wie je moet zijn.
Naar wie ga je luisteren?
- Bij dat gezin dat sinds een jaar steeds minder in de kerk komt.
- Bij die stellen bij wie een jaar geleden een kindje is geboren.
- Bij de mensen die wel ingeschreven staan, maar die je nooit ziet.
- Bij de opa’s en de oma’s.
- Of bij de buurtbewoners die eigenlijk nooit in de kerk komen, maar die stiekem wel heel nieuwsgierig zijn wat er eigenlijk in die kerk gebeurt.
Afspreken
Met hen maak je een afspraak. Het is altijd lastig om zo’n gesprek goed aan te kondigen. Het beste is het om te vertellen wat je komt doen: je wilt hen leren kennen en het met hen hebben over hun ervaringen met hun (klein)kinderen en misschien ook over hun ervaringen met de kerk. Je doel is dus kennismaken. En verder zijn zij als ervaringsdeskundigen je adviseurs-van-buitenaf.
Wat kan de kerk betekenen?
In het gesprek probeer je steeds een zo concreet mogelijk beeld te krijgen:
- Hoe ziet hun leven eruit?
- Wat zijn de momenten waarop zij zin ervaren?
- En op welke momenten ervaren zij juist onzin?
- Welk visioen hebben zij voor zichzelf?
- Hoe gaan ze met hun kinderen om?
- Wat vinden ze belangrijk voor hun kinderen en hoe geven ze daar vorm aan?
- Wat wensen zij voor hun kinderen?
- En hoe kijken ze aan tegen die kerk om de hoek?
- Wat zijn hun goede ervaringen met die kerk, en wat zijn hun slechte ervaringen?
- En uiteindelijk misschien ook: kunnen ze iets bedenken dat die kerk voor hen en hun kinderen kan betekenen?
Concrete visioenen en dromen
Het gesprek gaat dus over de mensen met wie je een afspraak hebt gemaakt. Dat is geen theoretisch gesprek waarin het gaat over visies en meningen. Het is een gesprek dat draait om ervaringen: om verhalen over wat mensen concreet hebben meegemaakt. En om verhalen over visioenen en dromen, maar ook die zo concreet mogelijk.
Het kan geen kwaad om dit soort gesprekken ook in je groepje te voeren, want ook jullie hebben je verhalen over wanneer het goed was en wanneer niet.
Goed luisteren
Goed luisteren dus en vooral niet proberen te bekeren of overtuigen. In het volgende artikel breiden we ons netwerk uit en gaan we op zoek naar bondgenoten.
Meer informatie
Deze blogtekst is geschreven door: Alfard Menninga adviseur jeugd en werkzaam bij de Protestantse Gemeente Amsterdam.
Bij JOP verscheen een artikel in het tijdschrift Jong Protestant, nr. 4, p. 4 (2019): Vraag het de ouders. JOP biedt ook ondersteuning als je gezinnen wil gaan bezoeken.
Bron foto: collectie Andrea.
Dit artikel verschijnt in een reeks.
Eerder verscheen:
- Nadenken over de toekomst van de kindernevendienst : kom tot een eigen oplossing : stap 1 : constateer
- Nadenken over de toekomst van de kindernevendienst : kom tot een eigen oplossing : stap 2 : vorm een groepje
- Nadenken over de toekomst van de kindernevendienst : kom tot een eigen oplossing : stap 3 : de feiten