Feeds:
Berichten
Reacties

Archive for the ‘vrijwilligerswerk’ Category

Ben jij ook zo blij met jouw team met kindernevendienstleiding? Ik voel me dankbaar en trots. Waarom? Omdat we allemaal anders zijn. Omdat we allemaal op onze eigen manier de kindernevendienst vormgeven.

Gemengd team

Wij hebben een gemengd team. Er zijn professionals in onze groep, een aantal echte juffen. En er zijn niet-professionals, waar ik mezelf toe reken. Zij werken niet in het onderwijs maar in andere beroepsgroepen.

Eén methode, andere accenten

Sinds een tijdje is er weer regelmatig een kind voor de kindernevendienst. Een kleuter. We gebruiken allemaal dezelfde methode: Kind op Zondag. Maar iedere leidster legt op haar eigen manier accenten in de nevendienst. Hoe?

  • de een door telkens een prentenboek over het bijbelverhaal mee te nemen, bijvoorbeeld over de Goede Herder
  • de ander door christelijke liedjes te zingen en ernaar te luisteren
  • of het verhaal wordt uitgelegd met behulp van voorwerpen, een soort viertafel/setting voor een Godly playvertelling
  • weer een andere leidster neem haar Zoekbijbel van Corien Oranje en Marijke ten Cate mee om met het kind een plaat te ontdekken

Elke leidster vertelt het verhaal vanuit haar eigen kracht. De kleuter merkt dat elke juf een andere invalshoek heeft maar dat ze het wel allemaal uit hun geloof doen.

Persoonlijke inbreng

Je denkt misschien: is dit nu zo bijzonder dat er een blogtekst aan gewijd moet worden? Ja zeker. Soms is het goed om eens te kijken naar wat je hebt en je te realiseren dat die inzet om kinderen een bijbelverhaal te vertellen best bijzonder is. Om dankbaar voor te zijn, Andrea.

Beweegruimte

Is er in jouw team ruimte voor een persoonlijke aanpak van de bijbelverhaalvertelling? Of werkt iedereen volgens een vaststaande invulling?

Meer informatie

Bron foto: Prentenboek Peter Spier: Mensen, mensen, wat een mensen!
Meer blogteksten over het team:

Read Full Post »

De man in de deuropening zegt resoluut: geloof komt hier niet binnen.
Daar staan we dan. We hebben ons net voorzichtig voorgesteld als gelovigen.
Gelukkig wordt de uitspraak in één adem gevolgd door een uitnodiging om een tas koffie te komen drinken.

We zijn Brugge in gestuurd om tekens van geloof, hoop en liefde te zoeken. Ik heb aangebeld bij de WeggeefWinkel.

Aanplakbiljetten met de tekst: neem enkel mee wat je zelf kan gebruiken

Neem enkel mee wat je zelf kan gebruiken.

Gratis

Als je iets nodig hebt uit de weggeefwinkel, heb je geen portemonnee nodig. Je mag het zo meenemen. En dat is een hele uitkomst voor veel mensen. Er wordt amper reclame voor gemaakt maar elke 3e zaterdag van de maand weten zo’n 200 mensen de winkel te vinden. Er is een breed assortiment, geen grote voorwerpen en geen vers voedsel.

Het gebouw biedt trouwens onderdak aan meer organisaties. Bijvoorbeeld aan mensen die een alternatief betaalsysteem gebruiken. Klussen en karweien in ruil voor andermans diensten, zonder dat er geld aan te pas komt.

Vrijwilligers met idealen

De zaak wordt gerund door vrijwilligers. Bevlogen mensen die een bijdrage willen leveren aan de maatschappij en een kleine ecologische voetstap achter willen laten. De winkelruimte heeft geen gas-, water- of electriciteitsaansluiting, wel zonnepanelen op het dak. En er is een uitdaging: aan het eind van het jaar moeten ze verkassen, dan wordt het pand gesloopt.

Geloof, hoop en liefde

Volgens mij is het uitbaten van deze winkel nou net een activiteit die een gemeenschap van gelovigen niet zou misstaan. Dit is toch Geloof, hoop en liefde toegepast in de praktijk? Waarom dan de krasse uitspraak: Geloof komt hier niet binnen?

Neutraal

Men wil neutraal zijn. Geen enkele bezoeker voor het hoofd stoten. Ook Sinterklaas en Kerst krijgen geen speciale aandacht want voor een deel van de klanten hebben die feesten geen betekenis. Deze neutraliteit houdt ook in dat er niet geflyerd wordt voor een politieke partij. Ook al kan dat geld opleveren voor de organisatie die geen structurele subsidie ontvangt maar het pand als anti-kraak gebruikt.

Omzien naar elkaar

Ja, al reflecterend wordt beaamd dat dit vrijwilligerswerk toch wel in de richting van de werken van barmhartigheid komt. Ook als je weet dat je er ook regelmatig terecht kunt voor een gratis maaltijd.

Goed rentmeesterschap

Het lijkt mij dat we op een plek zijn waar men verantwoord omgaat met de bronnen van de aarde, waar goede rentmeesters zijn, waar mensen in nood terecht kunnen, waar spullen voor hergebruik aangeboden worden, in plaats van afgedankt.

Het lijkt mij een plaats van:

  • geloof (in menswaardigheid),
  • hoop (op een verantwoord gebruik van de aarde) en
  • liefde (omdat deze winkel alles behalve liefdeloos is)

Hier vind je gratis linken naar bijbelverhalen

Waarom deze blogtekst, is er nog een link met de kindernevendienst, behalve dat Andrea het schrijft? Vooruit. Een kleine. Vergezocht.

Op dit weblog vind je gratis tips om kinderen verhalen te vertellen waar je sterker van wordt. Verhalen uit de bijbel en vandaag is het een verhaal uit de praktijk.
Ik geef dit praktijkverhaal gratis weg. Misschien kan je het gebruiken.

Meer informatie

Bron foto: collectie Andrea
Facebookpagina www.facebook.com/pg/WeggeefWinkelBrugge
Je vindt de WeggeefWinkel Brugge nu aan de Hoefijzerlaan 22

Read Full Post »

Wat is het effect van jou als clubleider? Was het zinvol, al die energie die je in de jongeren hebt gestoken? Zijn de resultaten meetbaar? Zijn de doelen SMART geformuleerd?
Of moet je er niet zo zakelijk mee omgaan.

Verbinding leggen

Jij was het die ’s morgens vroeg helemaal uit Walcheren naar een kerkdienst in Antwerpen reed. Met het kind van een ander.
Hoe kon jij vermoeden dat één jongere die dag aansluiting zou vinden bij andere jongeren die daar aanwezig waren?

Het jonge mens is inmiddels zo zelfstandig dat het zelf die connectie levend houdt. Dank je wel voor jouw aandeel bij het mogelijk maken van de verbinding met andere christelijke jongeren.

kampvuur

Voor de kerstnachtdienst samen komen bij een kampvuur is traditie geworden.

Gemeente betrekken

Jij was het ook die een weekend organiseerde waarbij tientallen jongeren logeerden in gezinnen in onze dorpen. Wat vonkte het die zondag in de kerk. Veel mensen werden bemoedigd, als voorbode van Pinksteren.

Ontmoetingen

Door jouw connecties heeft een bescheiden groepje mensen dat betrokkenen is bij het jeugdwerk, waardevolle ontmoetingen gehad met jeugdwerkers uit het buitenland. Weet je wel dat de contacten die toen gelegd zijn nog steeds heel inspirerend zijn voor de betrokken?

Samenwerken

Hoe waardevol is het om te proberen samen te werken met jeugdleiders in de regio, uit de omliggende dorpen? Je vergroot je slagkracht. Samen kom je verder. En jij bent hier de motor van.

Zinvol

Als je mij vraagt heeft dit jeugdwerk zin, dan zeg ik: zeker weten.
Het is mooie vorm van kerkenwerk waarbij je jongeren in de gelegenheid brengt elkaar te ontmoeten. En je doet het merkbaar vanuit het christelijk geloof. Daar mag je heel dankbaar voor zijn als gemeente en als ouders, Andrea.

Meer informatie

Read Full Post »

  • Al een tijdje sta ik niet ingeroosterd voor de kindernevendienst.
  • Nee, ik ga niet in op de uitnodiging een dienst met kinderen voor te bereiden.
  • Het toepassen van Godly play verhalen: niet nu.
  • Proberen of kliederkerk hier van de grond kan komen: even zonder mij.
  • Blogteksten die in mijn hoofd zweven moeten dat nog maar een tijdje blijven doen.

Stilte

De stilte, het nietsdoen op het gebied van bijbelverhalen vertellen, ik heb het nodig.

Mantelzorg

Ik mantelzorg. Al een aantal weken. Al een paar maanden werk ik thuis voor twee. De vrije tijd heb ik nodig om bij te komen. Hobby’s schieten er even bij in. Er is geen energie meer voor het kerkelijk werk.

twee handen rond een bos bloemen

We krijgen de bloemen die tijdens de dienst in de kerk stonden.

Zorg ook goed voor jezelf

Gelukkig is er begrip voor.
Gelukkig bieden mensen aan mijn deel van het werk over te nemen.
Zorg ook goed voor jezelf, zeggen de mensen.

Hulp

En als ik terug kom, dan kan ik de kinderen vertellen over de pan soep die we bij de achterdeur vonden. Hulp die wordt aangeboden en die we ook durven vragen en aanvaarden.

Een kaartje dat precies op tijd komt, als het even moeilijk is. Alsof er een Groter Plan achter zit; geen toeval.

Kennis blijft

Maar als iemand ideeën vraagt voor een nevendienst met Palmpasen merk ik dat die er nog wel zijn.
Wat dacht je van deze verwerking en het boek: Paasverhaal van Brian Wildsmith, als je met Palmpasen geen palmpasentakken wil maken.

Hoop

Hopelijk komt er ook weer een einde aan het mantelzorgen en heeft onze gemeente straks weer 2 kerkelijk vrijwilligers die gewoon doen wat ze vinden om te doen, Andrea.

Bron foto: collectie Andrea

Read Full Post »

Kindernevendienst is niks voor mij hoor, verzucht de jonge moeder. Ik kan niet spannend uit mijn hoofd vertellen en ik ben niet goed in knutselen.

Ik schrik. Deze vrouw vindt zichzelf bij voorbaat al ongeschikt!

Draait een kindernevendienst alleen om spannend vertellen en knutselen?
Is dat het beeld dat men heeft van de kindernevendienst?

Over de randen van een boek zie je luisterende kinderen.

Ben je pas geschikt als kindernevendienstleiding als je spannend, uit het hoofd kan vertellen?

Foutloos voorlezen?

Is jou iets bijzonders opgevallen tijdens de kindernevendienst, vraag ik een hele tijd geleden aan mijn kind.
Nee, hoezo, was er dan iets, reageert het kind.
Zeker maar je hebt het dus niet gemerkt.
De leidster van die dag kan nu eenmaal niet zo goed voorlezen. Mijn kind heeft niks in de gaten. Ikzelf merk het wel, een beetje gestotter en wat haperingen. Kennelijk valt het voor mijn kind onder de categorie: waar heb je het over?

Altijd spannend?

Niet elk verhaal kan worden voorgelezen als een spannend verhaal. Denk maar eens aan de zaligsprekingen of de vruchten van de geest.

Sommige kinderen leven zich heel erg in in een verhaal. Het kan ook te spannend zijn. Ik merkte dat weleens. Vind je het te eng worden? Als het kind knikt, ga ik veel neutraler vertellen. Is dat beter zo?

Spannend uit het hoofd vertellen? Het lijkt mij een pré maar absoluut geen keiharde functie-eis.

Knutselen

En draait het in de nevendienst om knutselen? Ik hoop van niet. Dan schakel je bij voorbaat alle andere verwerkingsvormen uit. Je zal als kind niks met knutselen hebben, dat is dan 8 jaar flink balen.

Welkom voor het kind

Misschien is deze jonge moeder wel een kei in sfeer maken. Heeft ze oog voor alle kinderen, voelen de kinderen zich gekend en geaccepteerd. Ook die ene jongen, het kind dat druk is en alle aandacht naar zich toetrekt.

Uitnodigen tot nadenken

Wat als de vrouw ontwapenend is, bij het praten met de kinderen? Ze vertelt bijvoorbeeld over de betekenis van het bijbelverhaal in haar eigen, persoonlijke leven. Bij haar durven de kinderen zichzelf te laten zien, hardop na te denken.

Voorbeeldrol

Kan het zijn dat ze een zeer geschikte leidster is door de manier waarop ze leeft? Milieubewust, diaconaal, met een open hart, open huis. Zo is ze een goed voorbeeld voor de kinderen door de keuzes die ze maakt in het leven van alle dag. Stel je voor je ontdekt als kind de inspiratiebron van deze vrouw: de bijbel.

Wat maakt iemand geschikt als kindernevendienstleiding?

Wat vind jij?

Ook als je niet spannend uit je hoofd kan vertellen, ook als je niet zo goed bent in knutselen, kan je wat mij betreft een goede kindernevendienstleidster of kindernevendienstleider zijn.

Of is kindernevendienst geven voorbehouden aan vrouwen en zijn mannen wel bij voorbaat ongeschikt?

Wat vind jij? Andrea.

Bron afbeelding:

Fotograaf: Lance Cpl. Christopher Johns, 17 juli 2013, Naam foto: File:‘Have book, will travel’, reading program shows children summer is no bummer 130716-M-OB827-014.jpg, gevonden op website: commons.wikimedia.org, geraadpleegd 20 maart 2016, copyricht: public domain.

Meer lezen

Read Full Post »

Hoe gaat het?
Een eenvoudige zin.
Er blijkt betrokkenheid uit. Belangstelling. Zeker als de vraagsteller van plan is om te luisteren.

Twee vrouwen zijn in gesprek met elkaar. Ze kijken elkaar aan.

Hoe gaat het?

Niemand

Hij leidt al 2 jaar de jeugdnevendiensten.
Nog niemand heeft die vraag gesteld.

Niet toen hij pas begon.
Niet nu hij al goed is ingewerkt.

Geen kerkenraadslid.
Geen betrokkene bij het jeugdwerk.
Geen ouder.

Het zal wel goed gaan?

  • Er is nu toch iemand die jeugdnevendiensten geeft? Ik maak me er niet meer druk over, we zijn voorzien.
  • Sorry hoor, er is ook niemand die aan mij vraagt hoe het gaat met mijn vrijwilligerswerk voor de kerk.

En jij?

Hoe gaat het? Stel jij die vraag weleens aan vrijwilligers in jouw gemeente? Aan mannen en vrouwen die jouw kind in Jezus naam tegemoet komen. Andrea

Bron foto

Bryonia

Read Full Post »

Mijn leergierigheid wint het. Of ben ik toch knettergek om op mijn vrije zaterdag om 6.45 uur in de trein te stappen? Er is één workshop waar ik speciaal voor ga. Wat mij nog meer aangeboden wordt op de gratis conferentie Rondom het kind; ik laat me verrassen.

Tweet: Als elke deelnemer van rondomhetkind aan 5 mensen doorvertelt wat hij/zij gisteren gehoord heeft ...

Terugblik op conferentie

Verregend en te laat

Doornat en slechtgehumeurd ben ik, als ik aankom in een verlaten hal van het congrescentrum. Het plan om op het station een fiets te huren mislukt. Ik moet lopen door de regen.
De kapstokken puilen uit. Zijn er echt 1000 mensen? Ik hang de natte boel en het sjacharijn aan een folderrek en schuif aan bij een verhalenverteller. De opening heb ik gemist.

Roddelen

Bob Hartman weet me snel te boeien. En voor ik het weet fluister ik achter mijn hand naar mijn buurvrouw: hij heult met de Romeinen. Elke keer als Hartman de naam Zacheüs gebruikt in zijn verhaal, gedragen wij ons als rasechte roddelaars. Hartman vertelt niet alleen een verhaal, het publiek heeft ook een rol. Wij doen actief mee.

Goed gesprek

Als ik ruim op tijd klaar zit voor de workshop over spiegelverhalen, is er ook ruim de tijd voor een gesprek met mijn buurvrouw. We vertellen elkaar wat we die dag al gehoord hebben.
Hartman zegt dat hij sommige bijbelverhalen niet aan jonge kinderen vertelt. Bijvoorbeeld het verhaal van Jezus die de vrouw bij de bron ontmoet. Het kernverhaal staat te ver van kleuters af. Hij vertelt het liever als ze ouder zijn. Mijn buurvrouw heeft daarentegen juist gehoord dat jonge kinderen zelf bepalen wat ze uit een verhaal oppikken. Waar ze nog niet aan toe zijn, dat slaan ze niet op.
We moeten ons eigen gevoel maar volgen, besluiten we. Al wachtend hebben we een mooi gesprek. Met inhoud.

Boeiende zijpaden

Bij de workshop spiegelverhalen duurt het erg lang eer dat onderwerp echt aan bod komt. Er is heel veel tijd voor vragen aan het publiek.
En dan gaat het er opeens over hoe je in je team met kinderwerkers onderling communiceert. Of we horen dat er gemeenten zijn met 600 kinderen onder de 12 jaar. Daar zijn hele andere uitdagingen aan te gaan dan bij ons.

Kerkdiensten

Omdat Bob Hartman zo veel interessants te vertellen heeft, ga ik er nog een keer naar toe. Deze keer geeft hij voorbeelden van kerkdiensten voor alle leeftijden. Ik raak helemaal enthousiast. Hij schetst hele bijzondere diensten. Zo een waarvan je kind later zegt: weet je nog mam, dat wij allemaal moesten doen alsof wij brood aten?

Geïnspireerd

Ik ben er helemaal vol van, van wat ik die dag gehoord heb. Prompt neem ik me voor om nooit meer een verhaal voor te lezen en alleen maar te vertellen.
De prachtige diensten waarover Hartman vertelt, maken me erg enthousiast. Nog niet eerder zag ik een kernboodschap uit een bijbeltekst zo compleet uitgewerkt. Op een manier die bij jong en oud aanspreekt.

Doorvertellen

Om 21.15 uur ben ik weer thuis. Gelukkig heb ik veel mensen in mijn omgeving aan wie ik mijn ervaringen van deze dag kwijt kan.
Je moet er voor open staan maar als je de kans krijgt om zelf een keer te gaan, ik zeg: doen. Laat je inspireren. Door de medecongresgangers, een boek op een boekentafel, een workshop, of vul maar aan, Andrea.

Blogteksten Rondomhetkind

Geloven op Walcheren

Op 24 mei is er in de Sint Jacobskerk in Vlissingen een inspiratiedag: Geloven op Walcheren. Ik wens alle vrijwilligers en deelnemers een inspirerende dag toe.

Read Full Post »

De kinderen worden uitgenodigd naar de kindernevendienst te gaan. Maar er gaat geen volwassene staan. Er komt geen leiding mee. Mensen draaien zich om, onrust verschijnt. Weet jij wie er aan de beurt is? Nee. Vooruit, dan ga ik mee.

Improviseren

Ik zeg het maar eerlijk, dat ik niks heb voorbereid en we niet weten wie er aan de beurt is. Er is een kind dat weet wat het moeilijke woord betekent, improviseren.
Ik weet wel welk verhaal er aan de beurt is. Heb zelfs gezocht of ik nog informatie kan vinden om delen via dit weblog, twitter of de experimentele Facebookpagina. Maar ik vind niks geschikts over Lucas 14:25-33.

Predikant leidt in

Gelukkig heeft de gastpredikant een hele goede opstap meegegeven. Als jij een huisdier krijgt, dan gaan papa en mama eerst goed met jou praten. Weet je wat dat betekent, een konijn of een hond verzorgen? Besef je dat je het konijnenhok ook moet verschonen als het regent, of als je vriendjes staan te wachten tot je mee komt voetballen.

Jezus volgen in de praktijk

Als je meestal denkt dat God bestaat, doe je dan anders dan andere mensen? Misschien wel. Misschien reserveer je de zondagmorgen om naar de kerk te gaan, oppert een kind. Om te leren van Jezus.
Alle aanwezige kinderen hebben een vader of moeder in de kerkenraad. Zij zien van dichtbij hoe er tijd en energie besteed wordt aan de gemeente. Dat is niet altijd leuk als papa of mama wéér weg moet. Maar wij zijn wel heel blij met het kerkenwerk dat ze voor ons allemaal doen.

Gelukkig ligt er een Kind op Zondag in de kast waaruit ik het verhaal kan voorlezen. Bij het nabespreken merk ik mijn gebrek aan voorbereiden. Ik krijg niet veel reacties los. Geef ik te weinig aanknopingspunten voor de kinderen?

De toren van de Grote Kerk in Veere had veel langer moeten zijn.

De toren van de Grote Kerk in Veere had veel langer moeten zijn.

Eerst rekenen dan bouwen

Het voorbeeld dat Jezus geeft kan ik wel gebruiken. Je kan beter eerst uitrekenen van wat je nodigt denkt te hebben om een toren te bouwen. De toren van Veere is nooit afgebouwd.
Ik glip weg naar de keuken en haal een stapel plastic bekertjes. Hoeveel bekertjes denk je nodig te hebben om een toren van 50 cm te bouwen? Er verschijnen allemaal verschillende bouwwerken. Heb je hier nu van te voren over nagedacht? Kom je hoog genoeg? Dan besluiten twee kinderen om te gaan samenwerken.

Ga je vooraf bedenken hoe je een hoge toren bouwt?

Ga je vooraf bedenken hoe je een hoge toren bouwt?

Rooster

Na de dienst ga ik gauw aan de gastpredikant vertellen dat ik niet op het rooster heb gekeken. Anders had ik hem zeker gebeld om het een en ander door te spreken.
Dan staan we als leiding bij elkaar. En iedereen zegt schuldbewust: misschien was ik wel aan de beurt. Als ik vervolgens op het rooster kijk, wordt het duidelijk wie niet heeft opgelet. Ik dus.

Bron foto: wikimedia

Read Full Post »

De gastpredikant is nog het meest enthousiast. Geen enkel kind durft te proeven. En juist voor hen heb ik het gemaakt: linzensoep van rode linzen. Het ziet er ook helemaal niet rood uit maar meer geel. We hebben het over Jacob en Esau. Geef mij van dat rode daar.

Linzensoep

Dat moet ik natuurlijk vertellen tijdens een uitje van onze groep kindernevendienstleidsters. We gaan bijbels koken, waaronder linzensoep.
Deze gezellige doe-avond is een afscheidskado. We zwaaien zo een kindernevendienstjuf uit.
We eten wat Abraham eet: humus met pitabroodjes, rode linzensoep, pakketje geitenkaas in een blad wilde spinazie, lamsspiezen, bulgursalade, Turkse yoghurt met vijgen. Groenten snijden, vlees snijden. Het gaat steeds lekkerder ruiken. De handen staan niet stil, monden ook niet. En dan samen eten.

Linzensoep

Deze linzensoep ziet er tenminste een beetje rood uit

Generatie lang verhalen vertellen

In één jaar vertrekken 3 leidsters maar we mogen ook 3 nieuwe krachten verwelkomen. Een reden om dankbaar voor te zijn. Wat mogen we blij zijn met vrijwilligers die maar liefst meer dan 24 jaar kindernevendienst geven. Dat is een hele generatie mensen, verhalen over God vertellen. Dat zijn heel wat voorbereidingsuren.

Samen voorbereiden

Ik weet nog dat de vertrekkende leidster en ik samen een nevendienst voorbereiden. Zoals gewoonlijk gebeurt dat aan een keukentafel. Ik zeg dat ik helaas geen idee heb hoe we het onderwerp van zondag kunnen aanpakken. “Jij ook niet?, ik hoopte nou net dat jij al wel iets bedacht had.”

Samen geïnspireerd

Daar zitten we dan met z’n tweeën. Wat betekent de bijbeltekst voor jou persoonlijk? En warempel door onze persoonlijke kijk op de tekst te delen, komen we uiteindelijk tot een goede aanpak van de zondag. We zijn dan immers verenigd in zijn naam.

Meer lezen voor beginnende kindernevendienstleiding:

Er zijn verschillende organisaties die scholing aanbieden. Zo is er bijvoorbeeld: basiscursus kindernevendienst.

Bron titel: Statenvertaling (1637), Genesis 25:30. Ende Esau seyde tot Jacob; Laet my doch slorpen van dat roode, dat roode daer.

Read Full Post »

Nu ik al een paar jaar bezig ben met dit weblog, hoor ik wel eens het een en ander. En in een gesprek vertelt een leidster over nieuw elan in de kindernevendienst.

Goddelijke Inspiratie opkijkend naar de hemel

Ziet Goddelijke Inspiratie er zo uit? Wel volgens Noach van der Meer in 1775

Leuke aanpak

De kindernevendienstleidster werkt in een team. De laatste tijd valt haar iets op. Een collega van haar heeft afgelopen zondag een erg leuk programma. De aanpak die ze de keer daarvoor bedenkt, is ook al zo leuk. En daarvoor ook al. Wat een geestdrift. Wat een enthousiasme.

Vooraf doordacht

Dit is niet het resultaat van op zaterdagavond of zondagmorgen even in de Kind op Zondag kijken en voor de dienst snel, snel de tekening of rebus kopiëren.
Dit is ruim van te voren een uitdagend programma bedenken. Zo maakt ze er de laatste tijd telkens iets bijzonders van.

Inspiratie

Mijn gesprekspartner ziet kans om haar collega te spreken. Klopt de observatie dat de ander door hernieuwd enthousiasme gedreven wordt?

Saai

Jazeker. De leidster doet extra haar best om de kindernevendiensten leuk te maken. Want ze heeft horen vertellen over een kind dat niet geboeid wordt bij de nevendienst. Hij komt niet vaak meer. Hij vindt het saai. En dat hij zich verveelt vindt weet ze van een klasgenoot.

Aantrekkelijk programma

En toen dacht die kindernevendienstleidster: ik ga iets doen met deze informatie. Soms is het inderdaad saai wat we aanbieden. Ik ga daar verandering in brengen en er elke keer iets leuks van maken. Want het kleine aantal kinderen dat we bij de nevendienst verwachten, moeten we proberen te behouden. Als het aan mij ligt haakt die jongen niet af vóór hij naar het middelbaar onderwijs gaat.

Aanstekelijk enthousiasme

Wat fijn dat er mensen zijn die zich zo inzetten voor Gods zaak. Weet dat ergens in Nederland één, nee twee, vrijwilligers zich met een vernieuwd enthousiasme inzetten voor het overbrengen van bijbelverhalen aan kinderen.

Inspiratiebron

Nu maar hopen dat die jongen er is, als die leidster aan de beurt is.

En jij? Ben jij nog geïnspireerd?

Meer informatie over de prent Goddelijke Inspiratie van het Rijksmuseum.

Read Full Post »

Older Posts »