Feeds:
Berichten
Reacties

Archive for the ‘voorleven’ Category

Als het Pinksteren is dan hoor je weleens een verhaal over een vredesduif. Maar stel je voor dat je een verhaal hoort over een vredesméns. Een mens die vrede sticht. En stel je voor dat dat verhaal ook nog eens echt gebeurd is. Word jij daar blij van? Ik wel.

vredesduif met takje in de snavel

Kan een mens ook een vredesduif zijn? Bisschop Taban laat het zien.

Vrijheid van Geloof

Kort geleden kwam er een meneer uit Afrika naar Middelburg. Hij heeft een belangrijke prijs gewonnen. Voor de Vrijheid van Geloof. Het is een hele gewone man, die bijzondere dingen doet. Hij heet Paride Taban. Hij is een bisschop uit Zuid-Sudan die met pensioen is.

Gepensioneerde bisschop

De meeste mensen gaan het rustiger aan doen als ze met pensioen zijn. Taban niet. Hij werkt nog even hard. Hij zegt: ik ben blij met elke dag die God aan mij geeft. Elke dag kan ik iets goeds doen voor de mensen om mij heen. Vind je dat niet bijzonder?

Zuid-Sudan

In Zuid-Sudan heerst oorlog. Al heel erg lang. Een burgeroorlog. Dan vechten mensen uit hetzelfde land tegen elkaar. Bijvoorbeeld omdat ze een ander geloof hebben of bij een andere stam horen.

Verschrikkingen

Ik denk, ik weet dat de bisschop heel vaak gezien heeft hoe mensen niet met elkaar om moeten gaan. Hij heeft verschrikkelijke dingen meegemaakt: oorlog, honger en hij heeft ook zelf gevangen gezeten.

Bidden

De bisschop heeft het dan ook erg druk met bidden. Hij vraagt aan God of de oorlog mag stoppen. Of de mensen weer goed met elkaar om kunnen gaan. Om hoop.

Handen gebruiken

Maar bidden is zeker niet het enige dat hij doet. Hij laat ook zijn handen wapperen. Hij zegt niet ho, ho ik ben een bisschop, nu moet ik deftig doen.
Nee, hij zegt: dank U wel dat ik vroeger geleerd heb hoe je de motor van een auto kan repareren. Dat kan ik nu goed gebruiken en hij duikt zelf onder de motorkap van een vrachtauto met hulpgoederen.

Teken van hoop

En als de mensen om hem heen de moed verliezen, als ze denken: het komt nooit meer goed met ons, dan kijken ze naar bisschop Paride. Dan voelen ze dat ze weer hoop krijgen.

Vredesdorp

Toen hij met pensioen ging, begon hij met het bouwen van een dorp. Een vredesdorp. En in dat dorp wonen mensen uit verschillende stammen, families. Daar pakken ze niet elkaars koeien af, ze maken geen ruzie met elkaar, ze maken elkaar niet dood. De grote mensen en de kinderen leren hoe ze in vrede kunnen leven. Ja, dat moeten ze leren omdat ze altijd het verkeerde voorbeeld gehad hebben.

Doorvertellen

En de bisschop gelooft nog steeds in God. Ondanks al het verschrikkelijke dat hij heeft meegemaakt. Hij heeft ook nog steeds hoop dat het goedkomt in zijn land.

Dan kan ik ook bidden voor vrede, geld geven in de collectezak en zijn verhaal doorvertellen.
Bij deze. Andrea

Bronnen:

Vredesduif. De duif wordt gezien als een symbool voor de Heilige Geest. Met Pinksteren vieren we dat God zijn Geest aan de mensen geeft. En de duif is symbool voor vrede, hoop en toekomst.
Boek Pinksterduif / Greet Brokerhof-van der Waa & Xantha-Iris Vorst

Bron: avond met Taban, 16 mei 2018, Koorkerk Middelburg. Daar deed bisschop Taban de uitspraak: Geef nooit op. Jezus deed dat ook niet.
Boek: Four freedoms award : nominatie bisschop Paride Taban Roosevelt Academy / PAX
Website:

Read Full Post »

De man in de deuropening zegt resoluut: geloof komt hier niet binnen.
Daar staan we dan. We hebben ons net voorzichtig voorgesteld als gelovigen.
Gelukkig wordt de uitspraak in één adem gevolgd door een uitnodiging om een tas koffie te komen drinken.

We zijn Brugge in gestuurd om tekens van geloof, hoop en liefde te zoeken. Ik heb aangebeld bij de WeggeefWinkel.

Aanplakbiljetten met de tekst: neem enkel mee wat je zelf kan gebruiken

Neem enkel mee wat je zelf kan gebruiken.

Gratis

Als je iets nodig hebt uit de weggeefwinkel, heb je geen portemonnee nodig. Je mag het zo meenemen. En dat is een hele uitkomst voor veel mensen. Er wordt amper reclame voor gemaakt maar elke 3e zaterdag van de maand weten zo’n 200 mensen de winkel te vinden. Er is een breed assortiment, geen grote voorwerpen en geen vers voedsel.

Het gebouw biedt trouwens onderdak aan meer organisaties. Bijvoorbeeld aan mensen die een alternatief betaalsysteem gebruiken. Klussen en karweien in ruil voor andermans diensten, zonder dat er geld aan te pas komt.

Vrijwilligers met idealen

De zaak wordt gerund door vrijwilligers. Bevlogen mensen die een bijdrage willen leveren aan de maatschappij en een kleine ecologische voetstap achter willen laten. De winkelruimte heeft geen gas-, water- of electriciteitsaansluiting, wel zonnepanelen op het dak. En er is een uitdaging: aan het eind van het jaar moeten ze verkassen, dan wordt het pand gesloopt.

Geloof, hoop en liefde

Volgens mij is het uitbaten van deze winkel nou net een activiteit die een gemeenschap van gelovigen niet zou misstaan. Dit is toch Geloof, hoop en liefde toegepast in de praktijk? Waarom dan de krasse uitspraak: Geloof komt hier niet binnen?

Neutraal

Men wil neutraal zijn. Geen enkele bezoeker voor het hoofd stoten. Ook Sinterklaas en Kerst krijgen geen speciale aandacht want voor een deel van de klanten hebben die feesten geen betekenis. Deze neutraliteit houdt ook in dat er niet geflyerd wordt voor een politieke partij. Ook al kan dat geld opleveren voor de organisatie die geen structurele subsidie ontvangt maar het pand als anti-kraak gebruikt.

Omzien naar elkaar

Ja, al reflecterend wordt beaamd dat dit vrijwilligerswerk toch wel in de richting van de werken van barmhartigheid komt. Ook als je weet dat je er ook regelmatig terecht kunt voor een gratis maaltijd.

Goed rentmeesterschap

Het lijkt mij dat we op een plek zijn waar men verantwoord omgaat met de bronnen van de aarde, waar goede rentmeesters zijn, waar mensen in nood terecht kunnen, waar spullen voor hergebruik aangeboden worden, in plaats van afgedankt.

Het lijkt mij een plaats van:

  • geloof (in menswaardigheid),
  • hoop (op een verantwoord gebruik van de aarde) en
  • liefde (omdat deze winkel alles behalve liefdeloos is)

Hier vind je gratis linken naar bijbelverhalen

Waarom deze blogtekst, is er nog een link met de kindernevendienst, behalve dat Andrea het schrijft? Vooruit. Een kleine. Vergezocht.

Op dit weblog vind je gratis tips om kinderen verhalen te vertellen waar je sterker van wordt. Verhalen uit de bijbel en vandaag is het een verhaal uit de praktijk.
Ik geef dit praktijkverhaal gratis weg. Misschien kan je het gebruiken.

Meer informatie

Bron foto: collectie Andrea
Facebookpagina www.facebook.com/pg/WeggeefWinkelBrugge
Je vindt de WeggeefWinkel Brugge nu aan de Hoefijzerlaan 22

Read Full Post »

Startzondag

Grote mensen spelen samen ganzenbord. Zes vrouwen zitten rond de tafel. Ze praten serieus en barsten soms in een schaterlach uit.
Grote en kleine mensen spelen hetzelfde ganzenbord buiten op het grasveld. Ook zij hebben lol, tussendoor wordt serieus gepraat.
Twee aan twee lopen gemeenteleden te zwijgen en te praten.
Er zijn creatievelingen die geen Loesje maar een Visje bedenken.
Anderen maken samen een broodmaaltijd klaar.
Je ziet steeds meer mensen met een papieren strook aan hun kleren. Vaak met een wasknijper in de nek vastgemaakt. De tekst is een compliment voor de drager.

foto van een nek waar een briefje is bevestigd met de tekst: je inspireert mij

Je inspireert mij. Een compliment van het ene gemeentelid voor het andere.

In een nek is een briefje geklemd met de tekst: je bent een stille kracht in de gemeente: startzondag 2016

Je bent een stille kracht in onze gemeente. Dit compliment is uitgedeeld aan de draagster.

Fundraising diner voor een goed doel

De kerkzaal is heringericht tot een restaurant. Er is een pop-up winkel met Afrikaanse spullen én Zeeuwse, onbespoten goudrenetten.
Veel gemeenteleden staan uren in de keuken. Ze maken voor 35 man Afrikaanse tomatensoep. Om maar eens iets te noemen van al het voorbereidend werk.
Anderen zijn bereid om zich in te schrijven voor een verrassingsmaaltijd. Ze weten niet wat de pot schaft, ze weten wel dat de opbrengst naar de diaconie gaat. Ze besluiten gezellige tafelgenoten te zijn. Ze verrichten hand- en spandiensten waar nodig. Ze gedragen zich zorgzaam naar elkaar.

Een hele korte impressie van de startzondag en een diaconale, zaterdagavond.

Jij en jouw kinderen

Wil jij hier je kostbare tijd aan besteden?
Neem jij je kinderen mee naar zo’n activiteit? Andrea.

Meer informatie

Bron foto’s: collectie Andrea.
Met toestemming van de geportretteerden.

Read Full Post »

Fijn. Pa loopt op zondagmorgen weer naar de kerk. Dat steunt hem, zeggen zijn kinderen en kleinkinderen tegen elkaar. Pa is de kerkelijke gemeente in het dorp altijd trouw gebleven. Ook nu hij kort geleden alleen is komen te staan.

Wat de familie niet weet, even later wijkt Pa af van de route. Hij loopt een zijstraat in en keert terug. Naar huis. Hij is het die zondagmorgen toch echt van plan, naar de kerk te gaan. Echt.

Maar naarmate hij dichter bij het kerkgebouw komt, worden de herinneringen aan vorige week sterker. Drinkt u na afloop een kopje koffie met ons mee? verschijnt op de beamer. Laat ik dat maar eens doen, denkt Pa.

Hij is die dag de laatste die een kopje koffie ophaalt bij het buffet. Met het kopje in zijn hand loopt hij in de richting van de tafels waar men gezellig samen is.
De stoelen zijn bezet.
De tafels zijn vol.
De kringen blijven gesloten.
Men laat de man staan met zijn koffie en zijn gemis.

Hij zegt het maar niet tegen zijn kinderen en kleinkinderen.

Foto van een trap van onderaf genomen. Bovenaan staat een rolstoel.

Wij laten de ander alleen zitten

Aansluiting

Dit verhaal heb ik niet verzonnen. Het is waar gebeurd.
We komen erop tijdens het koffiedrinken na de kerk. Het gesprek gaat over: aansluiting krijgen. Hoe mensen anderen buiten kunnen sluiten. Bewust en onbewust.

Niet mobiel

En ik denk aan diegenen die door ziekte of ouderdom niet zelf op een andere plek kunnen gaan zitten. Mensen die niet zonder hulp kunnen opstaan uit hun stoel. Mensen die niet zelf kunnen doorschuiven in de houten kerkbank.

Alleen

Bij het koffie drinken of zelfs in de gangpaden naast kerkbanken laten wij ze zitten. Alleen.

Andrea die het even niet over kindernevendienst of jeugdwerk heeft en dit even kwijt wil.

Meer informatie

Bron foto: Pixabay

Read Full Post »

Over heel veel materiaal beschikken en toch niks bruikbaars vinden. Het overkomt me bij de voorbereidingen van een kindernevendienst over Marcus 7:1-23.

Vakantieperiode

Bij onze kindernevendienstmethode zijn het weer de magere zomerweken. Welgeteld één pagina materiaal is er voor deze zondag. Het bijbelgedeelte heeft ook de kinderbijbels niet gehaald. Ik neem mijn toevlucht tot het internet. Helaas, het verhaal over vieze handen maar een schoon hart vind ik nergens terug. Ik vind ook geen kant-en-klaar godly play materiaal dat alleen uit het Engels vertaald moet worden. Die methode lijkt toch vooral de grote, bekende verhalen te behandelen.

Zwart wit prent met figuren uit de bijbelse tijd : Jezus en de Farizeeen

Christus in debat met farizeeën

Regels

De leerlingen van Jezus houden zich niet aan de regels van de Joden. Ze gaan eten zonder hun handen te wassen. Maar hoe belangrijk is dat? Een prachtig onderwerp om aan de kinderen aan te bieden. Niet in het minst omdat we volgende week avondmaal vieren.

Aanpak

Ik wil proberen het verhaal te vertellen volgens mijn variant op de godly play methode en uitbeelden met figuren. In de verwonderingsvragen komt de uitdaging. Voor mij om ze te formuleren, voor de kinderen om na te denken.
Als verwerking komt er allerlei materiaal te liggen. Wat mij betreft gaan de kinderen vieze handen krijgen. Als je bij google afbeeldingen zoekt naar: handafdruk verf krijg je hele leuke verwerkingen te zien. Maar godly play kent juist geen voorgekookte verwerkingen. Wacht maar af waarmee de kinderen aan de slag willen. Maar als ik nu verf uitknijp op borden, nodigt dat niet heel erg uit tot kliederen?

Leren

En hopelijk leren we zondag weer een beetje meer van wie Jezus is en wat hij ons te leren heeft. En blijft er nog één vraag over : zijn er zondag kinderen, Andrea?

Meer informatie

In de bundel Klein kan veel (vind het boek in een bibliotheek) staat een kinderverhaal gebaseerd op Marcus 7:1-23. Inhoudsopgave boek.
Bron afbeelding: Christus in debat met farizeeën / Matthijs Pool, circa 1700 – 1740 Rijksmuseum

Read Full Post »

We hebben jouw hart nodig! from Vida Media on Vimeo.

De Gereformeerde Kerk van Enter heeft dit filmpje laten maken.

  • Dus als je je afvraagt waarom je ook al weer kindernevendienst geeft
  • als je aarzelt of je je energie aan het jeugdwerk wil geven:

Kijk en luister naar deze jonge mensen.

Read Full Post »

Verkeersbord: Bij rood wachten. Wees de kinderen een voorbeeld.
Kinderen een voorbeeld zijn
Tijdens de vakantie kom ik dit verkeersbord tegen: Wees voor de kinderen een goed voorbeeld in het verkeer.
Het bord zal er wel niet voor niks staan, daar aan die doorgaande weg door Unterglottertal in het Zwarte Woud.
Maar eigenlijk zou zo’n bord natuurlijk overbodig moeten zijn.

Ook in het geloof
Hoe zou een bord er uit  zien als het onderwerp is: voorleven in het geloof?
Jong geleerd is oud gedaan.

Inspiratie
Alle leiding veel inspiratie toegewenst bij het nieuwe kindernevendienstseizoen.

Read Full Post »