Een opleiding volgen om kindernevendienst te geven?

Om maar met de deur in huis te vallen, voel jij je goed toegerust om de kinderen bijbelverhalen te vertellen? Hoe heb jij het geleerd om kindernevendienstleidster te zijn? Mensen uit de beroepsgroep onderwijs, hebben natuurlijk een enorme basiskennis. Maar wat als je niet voor de klas staat?

Hoe word je leiding?

Bij ons ging het tot voorkort zo:

Zo gaat het bij ons als je kindernevendienstleiding wil worden

Praktijk

In de praktijk sta je alleen voor de groep. Dat dit niet altijd meevalt is te lezen in het stukje : de Filistijnen over ons.

Methode als inspiratiebron

Inhoudelijk kan je geïnspireerd worden door de kindernevendienstmethode. In ons geval: Kind op Zondag. De rubriek “voorbereiden” vind ik zelf het allerbelangrijkst. Daarin staat meer over de bijbeltekst en het grotere verband met andere verhalen.

Contact met predikant

Het contact met de predikant blijft soms beperkt tot een e-mail. Maar ik heb ook wel een langer gesprek gevoerd of een uitgebreide correspondentie gevoerd als ik dat nodig had.

Wij hebben ook een predikant gehad die ons toerustte tijdens de nevendienstvergaderingen. Dan werden alle teksten die op het rooster stonden besproken, de verbanden uitgelegd en de kernboodschappen uit de doeken gedaan. Dat vond ik erg prettig.

Geen test

Maar mijn bijbelse kennis is niet getest. Ik ben ook niet verplicht om bijbelstudies of nascholing te volgen. Ons winterprogramma met vorming en toerusting spreekt mij eerlijk gezegd niet zo aan. Daar laat ik me niet toerusten.

Is toerusting wel nodig?

Is het eigenlijk wel nodig om je kinderen aan toegeruste leiding toe te vertrouwen? Een verhaaltje voorlezen en een kleurplaat uitdelen, dat is zo moeilijk niet, hoor ik weleens.

Wie mij al langer kent weet dat ik een ander invulling aan de nevendienst wil geven. Toch lijkt het er wel op dat wij maar magertjes worden toegerust. Of zie ik iets over het hoofd?

3 jaar 40 lesavonden

Hoe anders was het in 1927. De kindernevendienst bestond nog niet maar de zondagsschool wel. Toen verscheen het boek:
Mazijk, R. van, “Hoe word ik een bekwaam Zondagsschoolonderwijzer : stippellijnen te volgen bij de vorming van Gereformeerde Zondagsschoolonderwijzers en Evangelisatiebroeders”. Rotterdam : Mazijk, 1927.
Geraadpleegd op Delpher op 07-01-2017, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMUBVU02:000002595

een opleiding van 3 jaar

3 jaar 40 lesavonden van 2 uur werd aanbevolen.
Dat is heel andere koek dan hoe het er bij ons aan toe gaat.

En hoe gaat het bij jou?

Word jij nog bijgeschoold?
Hoe blijf jij geïnspireerd voor de kindernevendienst?

Meer informatie:

Bron afbeelding: http://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMUBVU02:000002595

Er zijn 2 boeken over kindernevendienst geven geschreven, die ik wil noemen:

• Kind aan huis : werken met kinderen in de kerk / E. Idema en Iet Roukema
• Handboek voor kinderwerkers / Janneke Burger-Niemeijer, Nanda van Eijk, Reinier Sanders

Read Full Post »

Kindernevendienst uit gewoonte, zonder gevoel of aandacht

We leven in een maatschappij waarin veel aan de hand is.
De kerk kent steeds minder leden.
Bijbelkennis neemt af.
Om maar eens iets te noemen.

Betrek deze omstandigheden eens op de kindernevendienst.
Doe jij wat met deze gegevens? Of ga je stug door. Zoals altijd.

Sleur : iets zo vaak doen dat het vervelend is geworden

Sleur

Bied jij de kindernevendienst aan op precies dezelfde manier als 15 jaar geleden?
Merk jij bij jezelf dat je de nevendienst uit gewoonte doet, zonder gevoel of aandacht?
Ga je gebukt onder sleur? Weet dat je daar niet alleen in bent.

Oproep tot verandering

In de Kind en zondag van mei 1933 staat een artikel over sleur.
Het is een gepassioneerde oproep tot verandering.

Herkenning

Wat herken ik veel in dit artikel dat 82 jaar geleden geschreven is.
Jij ook? Andrea.

Meer informatie

• Bron foto: Eric Kilby op Flickr
• Kind en Zondag 1933 is in te zien bij ZB.
• Het tijdschrift heet nu Kind op Zondag. De inhoud is wel veranderd sinds 1933.

Read Full Post »

Zondagsschool opgeheven, geen kinderkerstfeest meer?

Als de zondagsschool is opgeheven, dan vervalt ook de kerstviering van de zondagsschool. Wat nu? De buurgemeente bedenkt een alternatief. Ze organiseren een kinderkerstfeest. Jongeren worden ook uitgenodigd, het is eigenlijk een gezinsdienst. Naar de zondagsschoolviering zou ik niet gegaan zijn maar dit wil ik niet missen.

Foto’s

Wat vond jij het leukst? vraag ik na afloop aan een meisje dat ik ken van de kindernevendienst. De foto’s, antwoordt zij. Dat vond ik zelf ook erg leuk. Tijdens de collecte circuleren foto’s door de rijen aanwezigen. Plaatjes van het project waarvoor gecollecteerd wordt. Kijk je zomaar in het gezicht van iemand aan wie je zojuist geld hebt gegeven.

Herbergiers

Een klein jongetje vindt het staan en zitten het leukst. Het tweede leuke vindt hij de herbergiers.
Johan Wondergem en Remy van Keulen zijn uitgenodigd. Zij leiden deze viering. We kennen ze van een vorige keer. De twee jongemannen krijgen het voor elkaar om met z’n tweeën Jozef en Maria, engel, boodschapper van de keizer, herders en herbergiers(echtpaar) te spelen. Om met plezier naar te kijken en hartelijk om te lachen. Op deze manier is het niet saai om het bekende verhaal opnieuw te horen.

Bidden

Het gebed vind ik buitengewoon goed geformuleerd. Eenvoudig en zeker niet te lang. Het sluit goed aan bij het moment daarvoor. Alle kinderen mogen dan een kaarsje aansteken voor iemand die licht kan gebruiken. Op dat moment vind ik het jammer dat ik geen kind meer ben. Ik heb wel behoefte om met mijn gebed de kerkruimte lichter te maken.

Goede sfeer

De samenhang tussen de verschillende onderdelen is sowieso erg goed. De sfeer is ruimhartig. Een baby moppert even, verhuist van schoot naar schoot. Een dreumes houdt papa en mama, opa en oma aardig bezig. Glimlachende gezichten van de aanwezigen weerkaatsen vreugde om hun aanwezigheid.

Voortzetting kerstviering na zondagsschool

Na afloop is er wat te eten en te drinken voor ons allemaal. Er zijn weer heel wat vrijwilligers aan het werk. Omdat we dit jaar veel samengewerkt hebben is dit kinderkerstfeest voor mij een vrolijk weerzien met collegakindernevendienstleidsters. Ik complementeer de jeugdouderling met deze bijeenkomst. Ze wil er niet veel van weten. We hebben het samen gedaan, zegt ze. Wat een mooi begin van de kerstavond. Zo is er een nieuwe vorm gevonden om het kerstfeest door te geven aan een nieuwe generatie.

Read Full Post »

Hoera, ik mag naar de zondagsschool

Op 30 oktober 2011 vinden wij in de kerkbanken een folder van het Nederlands bijbelgenootschap. Het trekt meteen mijn aandacht.
Hoera, ik mag naar de zondagsschool staat erop.

School is saai

Zelf had ik altijd veel medelijden met mijn hervormde jeugdvriendin. Je zal toch op zondag eerst naar de kerk moeten en daarna óók nog naar school. Wat had ik met haar te doen. Ik ervoer school als saai en vervelend en zij zat óók op zondag in die situatie. Nee, bij de zondagsschool kon ik me niks leuks voorstellen. Blij dat wij gereformeerd waren.

Herkenbare hartstocht

In de NBG-folder lees ik woorden naar mijn hart: “Kinderen over Gods liefde vertellen, dat is het mooiste wat er is”. Opgetekend uit de mond van een coördinator van een zondagsschool in Togo. Een zondagsschooljuf vertelt dat ze het fijn vindt om de kinderen over de liefde van Jezus te vertellen. Beste Togolese mevrouw, dat heb ik nu ook.

Zondagsschoolmateriaal

Het jongetje op de voorkant van de folder leest in een boek. Het heet: “ik bewaar het woord van God in mijn hart”. Het jongetje is blij met wat hij gekregen heeft. Het boek is nieuw zondagsschoolmateriaal, dat door het bijbelgenootschap in Burkina Faso is uitgedeeld. Het NBG ondersteunt dit verspreiden van zondagsschoolmateriaal.

Kadootje voor de kinderen

Vandaag krijgen de kinderen in onze kerk ook een kadootje. Onze predikant is kortgeleden teruggekeerd uit Zuid-Afrika. Ze is in Uitsig geweest om naar het nieuwe dak van de kerk te kijken. Wij hebben meebetaald aan de verbouwing.

Hartje

Ze schetst hoe het leven in de Kaapse Vlakte is. Het lijkt een leven zonder hoop. Vol met armoede, geweld, AIDS, HIV en TBC. Kinderen leren er al vroeg om geld te verdienen. Alle kleine beetjes helpen. En de predikant helpt weer door de koopwaar van de kinderen te kopen. Het zijn rode hartjes, gemaakt met kralen en ijzerdraad. Het Nederlandse kind is erg blij met het hartje. Zo maar gekregen van de dominee.

Hoop

Wij volwassenen krijgen een ander kado in de vorm van een prachtige overdenking. Wij krijgen een beeld geschetst van mensen vol van hoop. Mensen die een half uur voor aanvang van de dienst al aanwezig zijn. Ze zingen en klappen zich warm.
Wij krijgen het voorbeeld te horen van waakzame mensen, die hun olielamp bijgevuld houden.

Dit filmpje geeft een impressie van de zondagsschool in Togo. Bij minuut 2.43 begint de motivatie van de zondagsschooleiding en bij minuut 3.13 is te zien hoe er gecollecteerd wordt.

Read Full Post »