En hoe is het met jullie zonnebloemen? Dat vraag ik aan de kinderen die er vorige week ook waren. Bij ons staan ze al 3 cm hoog. Bij de anderen ook. En ik moet ook even vragen hoe het is met het kind dat vorige week van de trap viel. Het gaat al weer. Ik beloof volgende week nog zonnebloemzaad mee te nemen voor de kinderen die er afgelopen zondag niet waren.
Zonnebloemen één week na het zaaien. Belijden is doen staat op de liturgie van Palmpasen 2012
Belijdenis: iets bijzonders
Wat is er dan vandaag voor bijzonders? Vraagt een kind. En we bespreken kort wat het is, belijdenis doen. Jammer dat de ouders dit niet van te voren verteld hebben. Of mag ik dat zo niet stellen?
De kinderen hebben een wel belangrijke rol vandaag: zij gaan het kado maken.
Ene oor in, andere oor uit
Ik vertel/lees de navertelling van Ezechiël 33:21-33 uit de Bonnefooi. God zegt tegen Ezechiël dat zijn verhaal niet landt bij de mensen.
En hoe is het met jullie? Denken jullie door de week nog weleens terug aan het verhaal dat je in de kindernevendienst gehoord hebt? Of is het bij jullie ook: het ene oor in, het andere oor uit?
Tastbaar aandenken
Er komt een prachtig antwoord: als ik naar de zonnebloem kijk denk ik aan de kindernevendienst.
Ja natuurlijk, het opkomende zaad is een erg tastbare herinnering aan het verhaal. Dat is weleens anders. Regelmatig belanden tekeningen en verwerkingen linea recta in onze oud-papierbak.
Beïnvloedt kerkdienst?
Ik vraag door. Denken jullie dat jullie vaders en moeders door de week nog weleens aan de preek denken? Verschillende kinderen antwoorden positief. Ja, ze denken dat het kerkbezoek van hun ouders hun leven in de week erna beïnvloedt, verandert. Wauw, wat een mooie conclusie.
Fijn samenzijn
De kinderen zitten erg lekker zo, aan de kerkenraadstafel maar we moeten vandaag hard aan de slag: palmpasenstokken maken. Ze willen eigenlijk niet mee naar de echte kindernevendienstruimte. Eén jongen zegt met nadruk dat hij het op dit moment, in deze ruimte, erg naar zijn zin heeft.
Eerste kindernevendienst
Ik probeer de kinderen zachtjes naar boven te laten lopen, om zo weinig mogelijk mensen te storen. Vandaag is er een kind dat voor het eerst bij de kindernevendienst is. Zijn moeder is er ook bij. Zo kan hij lekker veilig bij haar op schoot zitten. Zijn moeder komt ons kindernevendienstteam versterken. Daar zijn we erg blij mee.
De jonge mensen die belijdenis doen krijgen een palmpasenstok, gemaakt door de kinderen van de nevendienst.
Meedenken
Dan wordt er hard gewerkt aan de palmpasenstokken. Als blijkt dat de mandarijntjes door hun gewicht naar beneden slieren, doet een meisje een hele goede suggestie: je kunt ze beter los hangen.
Verband
Tussendoor kan ik nog vertellen dat één van de jonge mensen die nu belijdenis doet, bij de kindernevendienst zat toen ons kind gedoopt werd. Haar naam staat op het aandenken. Nu kan de naam van ons kind komen op het aandenken voor de jonge, belijdende, vrouw. Helaas is er te weinig tijd om namen te schrijven.
Nog niet klaar
Ik heb helemaal niet in de gaten dat het lampje brandt. Dat is het teken voor ons om terug te gaan. Dan gaat de deur open en worden we zo gevraagd naar beneden te gaan. M’n collega blijft boven en maakt de stokken klaar.
Persoonlijke geloofsbelijdenis
Er volgt een hele mooie belijdenis dienst. Wij gemeenteleden krijgen een heel mooi kado van de jonge mensen. Ze lezen ieder een geloofsbelijdenis voor. Door hun zelf geschreven.
Aan het eind geven overhandigen 2 kinderen de versierde stokken. De jonge man krijgt de palmpasenstok van zijn zusje.
Stille Week
De dienst van vandaag is een goede bagage om mee te nemen. De Stille Week in.
Kindernevendienst weblog 
